(Hallelujah
– Jeff Buckley)
Ik
hoorde van een geheim akkoord
Dat
David speelde voor God's gewillig oor
Maar
muziek dat kan jou niet zo boeieh
En
het gaat als dit, 't start in mineur
Van
fa en sol, door in majeur
De
verwarde koning schreef het hallelujah
Hallelujah,
hallelujah, hallelujah...
Het
geloof was sterk, maar 't vlees zo zwak
Ze
lag topless op 't zonnedak
Ze
was zo mooi en 't maanlicht liet haar gloeieh
Maar
ze bond je vast, ze brak je staf
En
knipte al je haren af
En
van je lippen trok ze 'n hallelujah
Hallelujah,
hallelujah, hallelujah...
Maar
liefste, ik weet nog wel dat ik ooit hier stond
In
deze kamer, op deze grond
Ik
woonde alleen, voor ik met jou ging knoeieh
En
langzaam won je meer terrein
't
Was geen rozengeur en maneschijn
Het
is een koude en gebroken hallelujah
Hallelujah,
hallelujah, hallelujah...
Er
was ooit een tijd, weet je nog dat
Je
voor mij geen geheimen had
Maar
nu mag ik me nergens mee bemoeieh
Maar
weet je nog hoe ik jou bewoog
De
vredesduif die rond ons vloog
En
elke ademstoot was hallelujah
Hallelujah,
hallelujah, hallelujah...
En
misschien dat God hier boven is
Maar
al dat ik van de liefde wist
Was
dat je mensen die jou lokten moest verfoeieh
En
je hoort geen schreeuwen in de nacht
Nooit
iemand die het licht net zag
Het
is een koude en gebroken hallelujah
Hallelujah,
hallelujah, hallelujah...
[31
mei 2005]